beyler istanbulun sıradan bir okulunda görev yapan sıradan bir öğretmenim. Amacım her öğretmen gibi öğrencilerime bir şeyler kazandırmak için çabalamaktır. Gelin görün ki gibtiğim okulunda öyle kancık öğrenciler var ki bazen duvardan duvara çarpıp analarını gibesim geliyor. Yine böyle bi günde bi huur evladını uyara uyara dilimde tüy bitti. bine ne kadar yapma dediysem o kadar azıttı. dıbına kodugum bini en son sınıfta ben başka bir öğrenciyle ilgilenirken kağıttan uçak yapmış ve o uçak benim sırtıma çarptı. Deliye döndüm ve öyle bir tokat gömdüm ki içimin bütün yağları eridi. Zevkten dört köşe olmuştum ki bu pekekent aglamaya başladı. Küfürler savurmaya ardı arkasına tehditlere başladı. Her konuşmaya çalıştığımda tekrar tekrar ters ve aşağılayıcı şekilde ağzına geleni söyledi. Boğazını sıkınca lafını bitiremedi sesini kesti. Dışarı çıkardım bini sınıfta arbede olmasın diye. Amcık ağızlı sesini yükselttikçe yükseltti. gibtiğim dangalagıyla uzlaşmaya çalışıyorum amın evladı keleşlerle beni taramaktan bacağıma sıktırmaktan bahsediyor. dıbına koduğumla başedemeyeceğimi anladım. Bi tane daha vurdum zütveren pkk sempatizanına. Ayrıca diğer ders sınıfa yazılı yaptım gelmediği için sıfır aldı. Zaten sınava girse 20 yi geçemez.
Çok bilmiş hayvanseverlere kısa bir not: Merak etmeyin dayakta uzmanım iz bırakmadım herangi bi şekilde ispatlanamaz.
Özet: Çocuk dövüyorum ve kendimle gurur duyuyorum.