Şerefsizliğin huurluğun cinsiyet ayrımı olmadığını anlamıştım. sevmiştim sadece ve sevdiğim kişi diğer kızların sevdiği erkekler gibi pic değildi . aksine benden önce hiçbir kız arkadası olmamış hatta kızlarla konuşmaya utanırmış bu yüzden hoşlanmıştım ondan .hikayeme başlıyorum…
Yeni bir şehre gelmiştik aile tayini dolayısıyla. Başka bir okula başlamak arkadaşlarımdan ayrılmak zorunda kalmıştım hiç mi hiç istemiyordum gelmeyi. Günler geçti ve okulun ilk günü geldi çattı ilk zamanlarda arkadaş edinmesemde iki kızla arkadaş olmuştum samimi olduk en iyi arkadaş gibisinden. daha sonra sınıftakilerle kaynaştım hepsinin erkek arkadası falan var beni ezikliyolar hafiften niye sevgilin yok senin okula geleli 3 hafta oldu şimdiye bulman lazımdı güzelsin ama çok sinik sessiz sakin bi tipsin ondandır falan diye.(sınıf 30 kişi 24ü kızdı 5 kız hariç hepsi böyle düşünüyordu erkek arkadaş bulmanın popülerlik olduğunu düşünüyolardı artık siz hesap edin.)bende o dönem kendime güvensizdim üzülmüştüm böyle dediklerine ben ezikmiyim diye kafaya takmıştım. Neyse iki hafta daha böyle geçti derken yakın arkadasım bilgeyle öğle yemeği için dışarı çıktık o sırada sevgilisi ve arkadaşlarıyla karşılaştık bunlar işte konuşmuşlar bizim bi murat var hiç sevgilisi olmamış ona kız bulcam yazık iyi bi çocuk diye bilge de benim arkadaşım var onu ayarlarız demiş böylece bizi tanıştırdılar…
işte asıl hikaye bundan sonra başlıyor size yaptığı serefsizlikleri anlatıcam