Büyücü bana doğru yaklaştı ve tam burnumun dibine geldi:

"Şu an ne yapacaksın?"

"... "

"Sığındığın şeyler seni koruyamayacak. Ama şeytana inansaydın o seni korurdu. Neden ısrar ediyorsun?"

"Ben sizin o şeytanınıza inanmam. Allah her yerdedir. O beni, seni, cinlerini ve şeytanını görür."

"O zaman neden bir şey yapmıyor? Neden bize izin geriyor? Seni şurada öldürsem öldürürüm ama buna neden izin veriyor?"

"Çünkü izin vermeseydi kimsenin günahı olmazdı. Bu arada sen nasıl Türkçe konuşuyorsun?"

"Seni ilgilendirmez. Sence neden bu mezarda senin baban var? Neden bu köyde?"

"Bilmiyorum. Demek ki sen biliyorsun? Söyle."

"O buraya aitti. O buradandı. O da şeytana inandı. Ve sen de şeytana inanacaksın. Yoksa sonun fena olur."

" Bu da bir oyun mu yoksa? Beni buraya getirttiğine göre var bir oyunun."

"Ağabeyin? O neden buraya geldi ve sana sonra ben geri dönmeyeceğim dedi?"

"Bunu nereden biliyorsun?"

"Bilirim. Şeytanın sayesinde."

"Yalnızca Allah izin verdiği için."

"O da bizdendi. Ve yine o da şeytana inandı."

Daha sonra büyücü kadın mezara doğru geldi ve çok uzun tırnaklarıyla mezarı kazmaya başladı. Bir süre kazmaya devam etti sonra en sonunda mezarı açtı. Ben şaşkınlıkla onu izliyordum.

Açtıktan sonra terini sildi.

"Bak buraya. Bak şuna da gerçekleri gör."

Yavaşça ve korkarak mezara yaklaştım ve içine baktım. Mezarın içinde ağabeyim ve babam duruyordu. Onun şokunu atlatmaya çalışırken birden kadında bir tekme yedim ve mezarın içine düştüm. Çıkmaya çalışıyordum ama bir güç beni itiyordu sanki. Yavaşça üzerimde bir yük oluşup o yük büyümeye başladı ve artık hareket etmemi engelledi. O sırada da kadın eliyle toprağı üzerime doğru itiyordu. Artık o an kendimi bırakmıştım ve ölümü bekliyordum.

"Onların yanına... " dedi pis bir şekilde gülerek kadın.