ilk geldiğim sene yurtta kalıyordum. yurtlarda belli başlı bazı odalar bazı arkadaş gruplarının clubhouseu gibi bişeydir. okuldan gelince odalarına bile ugramadan sizinkine girerler taşak kebabı yapmak için falan. bizim yurttaki o bi kaç ortam odasının biri de benimkiydi. sürekli yatmamla dalga geçerlerdi dertli olduklarında gelip bana anlatırlardı deli gibi de bi tak sanıp saygı duyarlardı bana. arkadaşların hepsi küçük yerden gelmiş ya da büyük yerden gelmiş ama buraya büyük beklentilerle gelmiş kişilerdi. o zamanlar kafka okuyordum çok da hoşuma gidiyordu "sen odana kapan, dünya ayaklarına gelsin" tarzı sözü vardı. ben bu sözü yanlış anlamıştım heralde çünkü yattığım yerden bana yazan kızları seçip kızlara vurdukça "ulan aynı kafkanın dediği gibi hee" diye sevinip kendimle gurur duyuyordum arkadaşlar da o kadar ugraşıp kız gibemediklerini, benim bu çirkinlikle nası yaptığımı sorduklarında kafkanın bu sözünü söylüyodum hıyarağası bi tavırla