Hayal meyal hatırlıyorum tıpa vardık. Filmlerde ki gibi sedyenin başında bir sürü adam zütürüyorlar beni. Kafamdan sürekli bir şeyler döküyorlar benim asıl yaralarım kafamdaymış iyi vurmuşum yani. Gözlerim pek açılmıyor ama duyuyorum doktorları bir yandan zımba gibi bir dikiş var onla kafamı dikiyorlar bir yandan aralarında muhabbet ediyorlar ne biçim parçalanmış diye. Kafamda ki çakılları çıkarıyorlar bir taraftan saçlarımı kesiyorlar. Kafamda sürekli bir zımba sesi. Yok amk böyle bir acı...