Panpalar bugüne kadar kimseye anlatmadığım bi hikayemi anlatacam size. Değerinizi bilin yani ama hemen de zütünüz kalkmasın amk. Neyse hikayeye geçelim.
Lise 1dim o zamanlar. Hani şeytan tüyü derlerya işte o var bende.Bi ortama girdim mi kafama göre olanları hemen çekiyorum kendime. Kısa süre içinde herkesle kaynaşmıştım. Umut diye bi çocuk vardı.Tam bi binti ama iyi oğlandı be * Neyse bunla ayrı gayrımız yok tam kankayız yani. ingilizce hocamız vardı adı Havva. Beyler o zamanlar görsen akar diye bi tabir vardı. Havva hocaya bakınca da nerdeyse görünce akıyordu.Amk huursu öyle etekler giyiyordu ki biz liseli abazalara gelin de beni çatır çutur gibin diyordu nerdeyse.Bi gün dersteyiz ders ingilizce havva kaşosu giymiş yine huur eteğini bide siyah külotlu çorap..Biz delirdik tabi mk.Umutla en arka solda oturuyoruz. Başladık asılmaya.Ama varya öyle böyle değil hunharca.Ben attırdım elime bi baktım umut çoktan işini halletmiş elini de kağıda silmiş mk mırdar pisliği.Tam o sırada bizim kaşo havva tahtaya cümleler yazmış boşlukları dolduracakmışız.Amk kevaşesi beni çağırdı tahtaya ilk soruyu yapmam için. Ulan şimdi elim döl revan olmuş çıksam bi dert çıkmasam bizim karı kıllanacak ne yapsam diye düşünürken aklıma çok haince bi şey geldi :D Tam önümüzde ziya diye bi oç oturuyor karı, kız için anasını satacak tiplerden.Tam kalkarken elimle sırtına vurdum kulağına eğilip Cevap ne diye sordum.Ama o 2 saniyede de elimdeki o verimli dölü oç ziyanın sırtına güzelce sürdüm tuval yaptım mk.Neyse çıktım tahtaya sorunun cevabını da yazdım bi baktım umut gülmekten yere yatmış. Allahtan kimse çakmadı olayı. Buda böyle bi anımdır beyler.

Not:Umut buralardaysan bi ses ver özledim seni bin
Edit:Ziya kesin sen eksiledin mk çocuğu seni