Bundan yıllar önce sanırım 9-10 yıl önceydi. Bilirsiniz pazarlar da el arabasıyla dolaşan çocuklar vardır. Poşetleri evinize kadar taşırlar ve siz ne kadar para verirseniz o kadar para kazanırlardı. Annemle beraber pazara gitmiştik. Her aldığımız malzemede poşetlerimiz atıyordu. Bahsettiğim tarzda bir çocuk yanımıza geldi "poşetlerinizi taşıyayım mı abla?" Yükledik poşetleri çocuk benim yaşlarımdaydı 9 10 işte... o el arabasını nasıl kaldırıp sürebiliyordu hala hayret ederim el arabası kadardık resmen. Her neyse çıktık pazardan yola koyulduk. Neden dolmuşa binmedik bilmiyorum gerçi hiç küçükken dolmuşa bindiğimi hatırlamıyorum evimiz tahminen 4 km uzaktaydı yola koyulduk çocuk arasıra duruyordu biz de onunla beraber duruyorduk. Annem birkaç poşeti eline aldı yola devam ettik evimize geldik. Çocuk su istedi annem suyla beraber 3 tl verdi ve çocuk gitti. Ben sıcacık evime girdim o çocuk ise soğuk sokaklara çalışmaya gitti. Bu kadar emeğin karşılığı 3 tl miydi ? O zamanlar düşünememiştim işte her şey tozpembeydi. Şimdi anlıyorum o çocuğu. Şimdi anlıyorum dünyanın adaletsizliğini. Üzülüyorum be gerçekten üzülüyorum. Alın teriyle çalışan bir çocuk... Hırsızlık yapanlar, dilenenler, bu vatana ihamet edenler utansın...