Neyse bu kızla baya baya bu şekilde bir kaç ay kadar konuştuk. Sonra bu kızın bir arkadaşının beni görüp beğendiğini söyledi. Görmek derken tamamen mecazi anlam, facebook'da fotoğraflarımı görmüş, daha doğrusu 6 tane fotoğrafımdan sadece profil olanı görmüş. Tabi başta istemedim, risk büyüktü, düzenimi tamamen bozabilecek bir şeydi bu. Çünkü bu iletişim arkadaşlık olmayacaktı. Neyse ben yaklaşamam falan dedim kızı da pek beğenmemiştim zaten açıkçası. Bir kaç gün sonra facebook üzerinden beni ekledi. -Ben 24 yaşındayım o 20 yaşında bu detayı verip aradan çıkarıyorum.- Kabul ettim tabi. Bir kaç saat sonra da mesaj attı. Biraz konuştuk. Hoşlandığı şeyleri sevmiştim, ilgimi çekmişti doğrusu. Tabi bir hafta iki hafta derken sürekli yazmaya başladı bana, bu sırada arada bir diğer kız da bana yazıp soruyor nasıl gidiyor falan diye bende tabi birbirlerine neler söylemelerini istiyorsam o şekilde yönlendirici şeyler söylüyorum ikisinede. Tabi konu geleceği yere geldi sonunda. Aşk, sevgi vs vs. Kendimi sürekli diğer insanlara kapalı tuttuğumu farketmişti, bunu da söylemişti biraz açman gerek diye. Bende zamanla açmaya başladım. Daha samimi konuşmalar, gibtiğimin peri masalı gibi hayaller, risk arttıkça aramızdaki iletişim duygusallaşıyordu. iletişim aşk olmaya başladığında risk yüzdesini artık hesaplayamıyordum. Çünkü yüzlerce şey gelebilirdi, onu tanımak istediğim kadar tanımamıştım, kendimi tam anlamıyla kaptırıyordum, ona güvenemezdim...