Sabah erkenden uyanır gider mahallede ogle icin mac tutardık o saat gelmeden sahada hazır olur macımızı yapardık teyzeler vardı saha ortasından gecerdi ya degerse diye kosede oturur onların gecmesini beklerdik tren gecerdi bizim burada kosar treni taslardık derdimiz yoktu sevglimiz yoktu mutluyduk gider dedemlerin evinden kiraz elma erik calardık kimse bir sey demezdi cunku mutluyduk arı kovanları yıkardık ya zarar verirse diye dusunmeden bos dairelerde top oynardık icindeki tozu bogazımızda hissederek ama mutluyduk simdi ki cocuklar sanslı degil cunku bunların hic birinin tadına varamazlar cunku onların zamanında pokemon olmayacak sanslıydık biz misket oynar tasolarımızla gucumuzu belirlerdik ne yazık ki onların bunları yasayacak zamanı yok cunku onlar 12 11 yasında lol denen oyunu oynarlar anneye kufur ederler simdiden kızları nasıl tavlarım ayaklarına giriyolar BiZLER COK GUZEL COCUKLUK GECiRDiK BUNUNLA MUTLU OLMAMIZ LAZIM...