lan bu arada kadının sol cam açık arkaya bana vuruyor nereye geçsem. karnımda aç aslında midem bunaldı rüzgardan. camı kapatır mısınız dedim. sigaranın külünü atıyorum dedi bekle biraz bişey olmaz dedi amk. telefondan da internet tam çekmiyo yolu takip edemedim. kadın telefonla konuştu biraz en son birazdan geliyorum dedi. lan dedim burdura çok var ne birazdanı. amk böbrek kurbanı mı olacaz tenhada. nasıl pişmanlık geldi içime. karar verdim antalyaya girer girmez ilk yerde ineceğim şöyle caddelik insanları olduğu bi yer olsun diye bekiliyorum. kadın sonra kırmızı ışıkta elindekileri yerleştiriyodu.
torpidoyu bidaha açtı bu sefer kendi de anladı heralde gördüğümü dedi ki silahı gördüysen merak etme ben polisim dedi sivil polisim. hmm falan dedim. sie diyorum içimden cebinde falan dursun demi acil bişey olsa yarım saat torpidoyu mu açacak. neyse aslında bi yandan rahatlık geldi polis sonuçta ama güvenemem. dedi ki senin okulda benim kardeşimin kızı okudu geçen sene. sonra ayrıldı. adını söyledi hazırlıktan tanıyodum sanki. face'ten bulurum diye telefona yazdım adını. istediğim gibi bir küçük ilçe gibi bi yere geldik. dedim ben burada ineyim. neden dedi işte burda bi arkadaşıma uğrayacağım falan dedim yememiştir belki ama tamam dedi. tam inerken nasılsa gidicem diye siz burdura gitmiyomusunuz neden az sonra gelicem dediniz telefonda dedim. dedi ki 3 km ilerde karakol var oraya uğrayacağım korktun mu dedi gülerek. yok merak ettim dedim. mal gibi de uzak bi yerde indim.
otobüs beklerken face'ten kızı buldum baktım tanıdım yüzünü. buarada fark ettim ki kulaklık yok. arabanın paspaslık yerine düştü heralde. kıza mesaj atsam mı bunun için 30 liraya aldım amk kulaklığı. attım mesaj. ertesi gün mesaja döndü. akdeniz üniversitesine geçmiş. gelirsen alırım teyzemden onu veririm sana dedi.