-Orta doğuda ölen çocuklara ithaf edilmiştir.

Koşuyorum, kulaklarıma çocuk çığlıkları çalınıyor. Uçaklardan bombalar düşüyor. Patlama sesleri duyuyorum...
Ağlayan çocukların, patlayan bombaların ve yıkılan binaların sesleri birbirine karışıyor. koşmaya başlıyorum yıkılan kaktüslerin birisinden kılpayı kurtulup koşmaya devam ediyorum.

Olduğum tarafa doğru ateş açılıyor mermilerden birisi kulağıma isabet ediyor... Omzum koyu kırmızı bir sıvıyla kaplanıyor.
Dengemi kaybedip sendeliyorum. Savaş uçaklarının çıkardığı o tanıdık ıslık sesi git gide daha yakından gelmeye başlıyor. Sonumun geldiğini anlıyorum. Düşen bombalardan birisi yaklaşık 5 metre soluma düşüyor. Ölüm yavaş yavaş geliyor önce, yere düştüğümü hissediyorum. Huzurlu bir ifadeyle göğü süzüyorum. Şehadet getirdikten sonra ağzımdan tek bir cümle dökülüyor. Ey! Ölüm meleği! Al canımı kurtar beni bu acıdan!"

-Orta doğuda ölen çocuklara ithaf edilmiştir.-