bi tohum alır dikersin, onu sular büyütür gözünden sakınırsın kimse dokunmasın diye etrafına koruma yaparsın böcekler gelmesin diye ilaçlarsın. ve bir meyve için kaç mevsim harcarsın. ondan beklediğin şey artık onu yemek dahi değildir aranızda çok daha farklı bir bağ olduğunu düşünürsün ama iş bu ya o sadece bir meyvedir ve bütün bunlardan habersiz çiçek açar bir gün güzelleşir büyür ve serpilir. tam ağzına layık hale geldiğinde koparıp yemeye kıyamazsın ama karganın biri gelir onu leş yer gibi yer sen de ağzın açık kalakalırsın. işte doğa bu, insan da farklı değil ne yazık ki