Dumanlar yaklaşıyordu aramda 3 metrelik bir mesafe kalmıştı. yavaş yavaş üzerime geliyorlardı. artık hiçbirşey yapamayacağımı düşünmüştüm. korkudan gözlerimi kapadım çünkü onlara baktığım her saniye daha da yaklaşıyorlardı. artık onları yanımda hissediyordum aniden kapımın zili çaldı. dayanamadım gözlerimi açtım. onlar nedenini bilmediğim bir sebeple geri çekilmişlerdi. sanki ben onlardan değilde onlar benden korkuyordu. hızlıca kalkıp kapıya doğru koştum. başka bir çaremin olmadığını düşünüp kapıyı açtım.ve o.yine o adam karşımdaydı. onlar burdamı dedi. kafamı salladım. adam beni iterek içeri girdi. adam onların üzerine doğru yürüyordu, adamdan korkuyorlardı, geri çekildiler, duvara kadar dayandılar. adam sürekli bilmediğim bir dilde birşeyler söylüyordu ve her söyleyişinde bir ışık parlayıp onlardan biri eksiliyordu. sonunda bir ışık parladı ve hepsi yok oldular ışık adeta beni kör etti. yere yığıldım. adam elini bana uzattı. toparlandım.hepsi gitti dedi. içim birazda olsa ferahladı. adam,artık bu muskayı sakın yanından ayırma dedi.ne yaptığını tam soracakken adam ortadan kayboldu. salonun ortasında öylece, yapayalnız duruyordum. yerde birşey parlıyordu. eğildim ve aldım.o şey muskaydı. aldım ve boynuma taktım. kanepeye oturdum ve derin bir nefes aldım. artık herşey bitmişti. korkmuyordum.