Zar zor kendimizi caddeden atip darmadagin olmasina ragmen hala ayakta duran bir binanin icine siginmistik. Kacisan insanlarin cigliklari kulaklarima igne gibi saplaniyordu. Cocugumu alip bir ust kata cikmasini soyledim. Hicbir yer guvenli degildi, devlet bir anda ortadan kalkmisti. Butun sehir bir kibrit gibi yaniyordu, kimsenin neler olup bittiginden haberi yoktu, sadece sokaga inen ordunun ve yuzlerce sinegin birlikte vizildisini andiran bir kaostan kaciyotlardi insanlar. Devletin delirdigini dusunen insanlar az degildi,cok gecmeden buna inanan yuzlerce insan devlete karsi direnis gruplarina katildi. Sehir yagmalaniyor, yikiliyordu.