Bu gibi düşüncelerle içinde bulunduğum taktan durumu iyi gibi göstermeye çalışıyordum kendime. Zaman ilerlemiş gecenin soğuğu yavaş yavaş beni üşütmeye başlamıştı. Tekrar bara gitmek geldi içimden fakat cebimdeki son 25 lirayı da barda içkiye vermek istemiyordum. Oturduğum banktan kalkıp boş boş yürümeye başladım. En azından yürüyünce biraz ısınıyordum. Ayaklarım beni barların bulunduğu sokağa getirmişti. Şuan bardaki bir kızın beni evine atmasını çok isterdim. Karnımda iyice acıkmaya başlamıştı ama sabaha kadar dayanabilirdim. Poğaça ve çay ikilisi beni hayatta tutmaya yeterdi. En sonunda para harcamayı göze alıp bara girdim. içerisi sıcak ve insan doluydu. Boş bir yere oturdum. Her şeyi ağırdan almaya çalışıyordum. Burada geçirdiğim her saniye benim için soğuktan korunma şansıydı. Bir süre oturduktan sonra barmen durumu çakmış olsa gerek "Ne alırsınız?" diye sordu. "Karışık meyve suyu" dedim. Yanımdaki kızın bana bakışını fark ettim. Eğer satılıyorsa alırım bunda ne tuhaflık var? Her şeye mantık çerçevesinde düşünüyordum. Meyve suyundan aldığım şeker sabaha kadar kan şekerimi düzende tutmaya yardımcı olurdu umarım. Bunu düşünürken barmen meyve suyunu getirdi. Bir yudum aldığım gibi ağzımdan püskürtmem bir oldu. Hani kahvaltıda çay yerine yanlışlıkla su içersiniz ve kısa süreli bir afallama yaşarsınız ya, aynı durumu yaşamıştım. Meyve suyunun tadı acıydı.