Sonra teskere almamiza 10 gün kala kendi mangamdan kendi timimden acemi birliginden beri birlikte oldugumuz bi arkadasim kafasina sıkti ve intihar etti...

Feryat figan aglayan annesi babasi gozumun onunden gitmiyor, onun yerinde ben olabilirdim bir kac ay öncesinde silahım tutukluk yapmasaydi.

O da bana cok benzerdi hep onda kendimi gorurdum hic konusmazdi sessiz sakin biriydi ama ondan hic beklemezdim herkes benden yine yapacagiimi bekledi ama o cocuk kimsenin aklina gelmedi, hepimiz cok şaşrdik..

O gün cok aglamiştim hala üzüluyorum, intihar ettti ve gitti... hicbisi deismedi aksine arkasinda daha kotu bi hayat birakip gitti..ben de onun gibi ölmek istemiyorum artik intihari unutmak istiyorum ama suanki durumum beni buna sürüklüyor.