en utandığım an

8. sınıftaydım tabi ozamanlar fakirlik onur kırıcı utanma sebebi şimdiki gibi deil neyse hocamız vardı test kitabı aldırıcaktı kitapta 13 tl mk çoğu insan için hiç bişey neyse sınıftaki herkez alıcaz dedi hoca bana sordu alıcanmı diye yok almıcam dedim niye dedi tamam evdekilere bir soruyum dedim eve gittim anneme dedim böyle böyle para yok oğlum dedi dur komşudan borç alıyım dedi gitti sonra geri geldi ondada yokmuş oğlum sonra alsan olmazmı dedi olmaz anne dedim tamam dur ozaman dedi annem son parayı getirdi 10 lira o para yı verirsem 1 hafta eve erzak alınmıycaktı neyse annem dedi 3 lirayı da hocana söyle o versin baban parayı alınca veririz de dedi tamam dedim aldım parayı ertesi gün okula gittim hocanın gelmesini bekledim hoca sınıfa geldi işte ders işlicekti tam başladı bn durdurdum hocanın yanına gittim sessizce hocam bi dışarda konuşabilirmiyiz dedim olmaz dedi ne diyceksen burda de dedi tamam dedim kulağına yanaştım anlattım adam gülmeye başladı haykıra haykıra güldü noldu hocam dedim yok bişey dedi sonra durdu bi 3 lira bulamadınmı dedi yoktu hocam işte anlattımya dedim hoca sınıfa baktı şuna bi 3 lira verinde hayrına kitap alsın dedi arkadaşlar da güldü ağzımı açıp bişey diyemedim ben bu gibtiğimin kitaplarına ekmek paramı yatırıyom diyemedim göz yaşlarım akıcaktı akamadı utandım çünkü erkektim ben hiç bişey yapamadım geçtim yerime oturdum şerefsiz hoca geldi yanıma tamam ver şu paranıda kitapları alalım dedi 3 liram ekgibya hocam dedim tamam önemli deil 3 lira benim için önemsiz para dedi gene güldü en sonunda sinirlendim kitap almıycam diyebildim ve sınıftan çıktım ağlaya ağlaya eve gittim sonra içeri girmeye utandım çıktım akşama kadar dışarıda gezdim kendimle dertleştim