0
Aynı şehrin aynı sönük sokaklarından
Evimin yolunu bulduran bu sokak lambalarından
Aynı insanların aynı suratlarından
Standart biten hergüne kalktığım sabahlarımdan
Sıkıldım Nezaketen verdiğim her cevaptan
Hergün aynı dolmuşa bindiğim aynı duraktan
Gecemi sabaha bağlayan en ucuz şaraptan
Gülümsememe ağlayan basit kokan kadından
Sıkıldım Hayalimin rüzgarından bi türlü dolmayan
bu lanet olası cüzdanımdan Hergün aynı saatin
aynı dönüp durmasından Beynimde ki şeytanın bitmeyen
dırdırından Sıkıldım Gözlerimin morluğundan
cevabın yokluğundan sorunun bolluğundan sıkıldım
umudumun daha doğmadan toprak olmasından
