Anlatıyorum. Lise öğrencisiyim o zamanlar. Klagib ergen triplerine girmiş, depresif pgibolojisi bozuk takılıyordum. Ayrıca sosyal fobi hastasıydım zaten bu duruma beni sosyal fobi sokmuştu. Çok iğrenç bir şeydir. Kimseyle konuşamazsınız, toplumda yeriniz yoktur, dışlanırsınız. Neyse pgibiyatriste gittiğimde bana 'prozac' adlı ilacı vermişti. Bu ilacı şeker niyetine herkese verirler. 4-6 Ay kullandım başlarda biraz etki aldım fakat sonralarında zorlandığım için kendi kafama göre bırakmak zorunda kalmıştım. Sonrasında kafama göre 'risperdal' almıştım. Onuda gizli kullandığım ortaya çıkana kadar kullandım sonrasında yine bırakmak zorunda kaldım. Asıl olay yazın bitmesine yaklaşık başlamıştı. 'Paxera' adınd bir ilaç keşfettim. Kafama göre başladım. Ulan öyle güzel bir şeydi ki bu ilaç.. Tamamen sosyal bir insana dönüştürdü beni ve sürekli mutluydum, enerji doluydum. Okul açıldığı zaman hiçbir şeyi giblemeden yaşıyordum. Hatta sözlükte bu ilacı kullanın hayatınız değişecek vs. başlık açmıştım. iyice överim bu ilacı. Neyse artık o kadar mutlu ve rahattım ki yolda gördüğüm insanlarla rahatça tanışıp, konuşabiliyordum. Taa ki paxera beni mani dönemine sokana kadar.. Aşırı özgüven, aşırı mutluluk ve sinir.. Bu dönemden sonra depresyon dönemine girdim. Pgibiyatriste gittiğimde durumu anlattım. 'Paxera' beni mani dönemine sokmuştu. Bilmeyenler için(bipolar bozukluk) çift yönlü duygular yaşıyordum. Ani duygu değişimleri ve uykusuzluk. Artık ne dışarı çıkmak istiyordum ne de insanlarla iletişime geçesim vardı. Kendimden nefret eder olmuştum. Tamamen mutlu ve rahat olan ben artık sürekli kaygılı, endişeli, mutsuz birine dönüşmüştüm. Hastaneye yatmamı önerdi doktor. Fakat 1 ay beklemem gerekiyordu boş yer için. Bu süreçte okula gidemedim neredeyse 2 3 hafta aralıksız.. sonrasında zaten akıl hastanesinde yatmaya razı olacaktım. Artık hem olmayan hastalıklar ortaya çıkmıştı hem de devamsızlıktan sınıfta kalmıştım. Siz siz olun beyler bilinçsiz bir şey yapmayın. Hayatınızı tak etmeyin.