Son on yılda insanlar gökyüzünden düşmeye başladı. Kıyafetsiz, tamamen çıplak ve yüzlerinde ürkütücü gülümsemeleriyle.
ilk başlarda sadece bir kaç taneydi. Fakat daha sonra yüzlerce ve binlercesi aynı anda düşmeye, evleri ve arabaları parçalamaya, otoyolları tıkamaya başladı.
En son ve en rahatsız edici keşifi yapan Çinli bir kadındı. Düsen vücutlardan birini tanıdığını, çok eski bir akrabası olduğunu söyledi. Ardından kimlik doğrulama sayısı da arttı.
insanlar ölü akrabalarını videolardan ve haberlerde ve ceset yığınları arasında başladı. Kimse neden geri döndüklerini, gökyüzünden düştüklerini açıklayamadı.
Daha da stressli olansa, vücutları yaktıktan ya da gömdükten kısa bir süre sonra tekrardan düşmeye başlıyorlardı. Ne yaparsan yap. Onlardan kurtulamıyordun.
Düşen cesetler yüzünden ölen insanların sayısı gittikçe arttı, ve çok geçmeden onlar da, geri gelmeye başladı.
Annem, arabasının üstüne düşen cesedin onu ezmesiyle ölmüştü.
Ertesi hafta, haberlerde, bir uçağın kanat motoruna girip uçağın düşmesine sebep olan bir ceset vardı. Televizyonda annemin sırıtan yüzünü gördüm. Onu hiç bu kadar mutlu görmemiştim.

Derler ki Cehennemde yer kalmadığında, ölüler mezarından çıkıp yürümeye başlarlar...
Peki ya Cennet?