Hayat hikayemi yazıyorum. Belki örnek olur.

Ben bundan tam 4.5yıl önce ailemden ayrıldım. babamın 2-3ağır sözü yüzünden, pişman mıyım? asla.
Ailemden ayrıldığımda 14 yaşımdaydım. istanbula geldiğimde 270lira param vardı. 70lira otobüs biletine 30lirada yolda yediklerime harcayarak 170lira ile istanbula girdim.
Dayım 14yıldır gıda sektöründe hep ilgimi çekmiştir yemek yapmak. Bana çok yardımcı olmak istedi iş bulmak için ama ben istemedim. kendi işimi, ilk işimi kendim bulacaktım.
GiNA isimli lüks bir restorant var. Bilenler bilir dünya mutfağı ve personellerin hepsi belgeli insanlar.
Bulaşıkçı arıyorlardı, başvurdum görüştüm. Normalde almazlardı ama adama başımdakileri anlatınca sempatik geldi ki herhalde işe aldı beni. sağolsun, birbirimizi çok severdik. Abim dediğim bana en çok destek olan kişidir. Hala görüşürüz.
GINAda 6ay bulaşıkçılık yaptım aama diğer yandanda elimden geldiğince mutfakta ki ustaları izliyor. Yaptıklarını öğrenmeye çalışıyordum hatta nasıl olacağını ne konulacağını hep sorardım şefe.
Bölge şefi gelmişti, bilmiyordum. Üzerimde steward tşörtü ile şefi yine soru manyağı ediyordum. 6. ayımdı ama nerdeyse gınanın tüm yemeklerini öğrenmiştim. bölge şefi beni görmüş şefe sormuş.
Sağolsun şefte benden baya bahsetmiş.
Bölge şefinin ilgisini çekmişim. Bilmeden.