this is my legacy

Güneş tüm odayı ışınlarıyla işgal ederken her zamanki huysuzluğumla bilmem kaçıncı kez yataktan küfürler ederek kalkmıştım. Bugün pazartesiydi yani okulun ilk günüydü.Ve ben bugün dahil hiç bir zaman okula gitmek istemiyordum.Çünkü internet aleminde çok ünlü olan birisiydim. Buna kısaca popi diyebiliriz. Yüksek olan popülerliğimin okula gitmekle lekelendiğine eminim. Bana liseli muamelesi yapmalarından korkuyorum açıkçası. Liseli ergen. Kulağa ne hoş geliyor.

Tamam kabul okula gitmekten şikayet etsem de bana hayranlıkla bakan yüzleri görünce haklı olarak bu şikayetimden vazgeçiyorum.Çok kendini beğenmiş, ukala ve umursamaz biriyim. Bunu keyifle kabul ediyorum.Pek çok insana göre karakterimin yanlış olması değişmem için neden değil elbette.Ben böyle mutluyum.Bir tır ağırlığında olmasına rağmen kilolarımla barışığım diyen kadın gibiyim. Evet karakterimle barışığım ve kendimle gurur duyuyorum.Var mı itirazı olan?

Bende öyle düşünmüştüm.

Lacivert dar pantolonun üzerine aynı darlıkla giydigim beyaz okul gömleğiyle son derece ciksi gözüktüğümün ben dahil herkesin fark ettiğine eminim. Okul kapısından her girişim de bana salyalarıyla bakan kızlar egomu tavan yapsa da ilgimi kesinlikle çekmiyordu. Kızlar.Bana uzaylı kadar korkunç gelen yaratıklar. Onlardan gerçekten nefret ediyorum. Evet evet ben bir gayim. Ssshh ama bu bir sır.Öğrenildiğin de neler olur tahmin bile edemiyorum. Anti fan sayfalarımın adının Hem liseli hem ergen hem de gay Kod adı:Luhan olduğunu düşünsenize.Öğğğ ben düşünemiyorum.