Panpalar öncelikle seliamın aleyküeğm vesselam. Ben izmirde yaşayan bir kardesinizim. Bugün sizlere basımdan geçen ufak bir dramı anlatıcam.

Her zaman ki gibi okuldan çıkmış okulun 3 arka sokağında ki çay ocağında havuç aromalı oraleti mi yudumluyorum ince ince. Arkadaşlarla 2 sohpet 2 batak yapıstırdıktan sonra dükkâna doğru yola çıktım babamın yardıma çağırması üzerine. Durakta otobüs bekliyorum ,bindim izmir ozkanlarin oraya geldim. Alsancak'ta okuyorum bu arada okul ismi vermiyeyim. Herneyse, görme engelli bir abimiz bindi otobüse gözleri fıldır fıldır dönüyor ama belli ufaktan bu görüş var. Adam ama sarhoş gibi, kimse de ellemiyor adamı herkesin elinde bir telefon kimse giblemiyor herifi. Hemen kalktım yerimden abinin yanına kostum. Dedim abi gel yardımcı olayım, sağol kardeşim tesekkur ederim dedi. Oturduğum yere geri döndüm abinin koluna girip . oturduğum yerede bi tane çocuk oturmuş kardeş kalk bak abi otursun dedim. Kalktı çocuk, oturdu abi bi yandan da kolu mu tutuyor ben ayaktayım.

(K)ör = abi
(F)uji35 = ben

K= kardesim neden bana yer verdin?
F= abi ne biliyim içimden geldi kalktim hemen
K= güzel dostum sıkılmazsan anlatayım neden bu durumda olduğumu?
F= yok abi ne sıkılması anlat dinliyorum ben seni
K= şimdi güzel dostum, ben şuan 26 yaşındayım. 9 aylıkken beni elit bir sitenin balkonunun altına bırakmışlar bir ilkbaharda tam sıcak yapmasına rağmen hastalık havasından bahs ediyorum. Beni öyle o şekilde bırakmışlar bende havale gecirmisim kendi mi bildim bileli dünya dönüyor alıstım dedi ve güldü beyler.

Anam avradım olsun gözyaşlarıma hakim olamıyorum böyle birşey yok. Adam 26 yıldır %10 görebiliryormus ve görebildiği tek renk su yesili. Var ya basimdan aşağı kaynar sular döküldü beyler. Elim Ayağım titredi şerefsizim. Kendimizin kıymetini bilelim panpalar. Dünyaya bir defa geliyoruz, herşeyin en güzelini yapmaya çalışalım.
Kusurlar olsa bile hayatta asla yılmamak gerekiyormus yaşadıklarımız bayatta olsa.

Hadi gömdüm "kardo"