4 Mayıs 2003

Sniper ile kadına saldıranı indirecektim de durmadan yer değiştiriyordu adam azcık nişangah kaymasında kadını öldürürüm diye korkuyordum. Gerçi kadın her türlü ölecekti ama benim kurşunum ile ölmesini istemezdim. Adamın yüzünde ki çaresizliği bir kez daha gördüm. Bir şeyler söylüyordu ağlayacak duruma gelmişti. Adamın namusuna gözünün önünde tecavüz ediyorlardı. işte savaşı kaybetmek böyle pis bir şeydi. Namert bir düşmanın olması böyle pis bir şeydi.

"Allahım sen yanlış yaptırma." dedim kendi kendime, bastım tetiğe, kadının yanına yığıldı kaldı asker. Namlusunu adama doğrultmuş asker ise panik yapıp adama ateş etmeye başladı. Sonra döndü ve kadına ateş etti bense mermiyi değiştirip ona da ateş ettim. Çok geçmeden oda yere yığıldı. "Ağabey, ateşin buradan geldiğini anladılar. Gitmemiz gerekiyor." dedi. Koşmaya başladık dağa doğru. Arkamızdan ordu geliyordu çünkü ama ne olursa olsun o dağları yurdumuzun dağları olmasa bile biz daha iyi biliyorduk, çünkü onların başına dert edilmiş bir terör yoktu. Dağlarda çatışmıyorlardı. Koşmaya başladık.