bilgisayar mi tablet mi ikileminde değildik, adam varsa çift kale yoksa aylık oynardik. cocuktuk ama nettik.

okuldan eve direk gitmezdik hele cuma gunu istiklal marsini okuduktan sonra. nasilsa camasirlar yikanacak diye doyasiya kirlenirdik okulun bahcesinde duse kalka top oynarken.

bir baskaydi bizim icin bayram sabahlari. tutar babamizin elinden giderdik erken saatte bayram namazina uykulu gozlerimiz hala şiş olmasina ragmen.

sevincimiz caldigimiz kapilarin seker yerine 250 binlira vermesiydi uzuntumuz, uc arkadas 1 bucuk milyonluk aldigimiz antep fistigindan bahtimiza agzi kapali fistik gelmesiydi.

cips i taso icin alir dogru duzgun yemezdik bile. posetimiz elimizde hazir olurduk her an bi meydan okumaya.

en heycanlandigimiz an temple run da yaratigin bizi yakalayacak gibi oldugu an degildi elbet.
buyuk oynanan bir taso da ilk kimin atacagini belirlerken yaptigimiz on mu arka mi olayinin sonucunu beklerken kalbimiz pir pir ederdi.

dik atmak yoktu ya da her hangi bir hile. adaleti ve durustlugu sokakta ogreniyoduk biz. el varsa el var der direk üstüyse gol değil demesini biliyorduk o yaşta. kaybedecegimiz dondurmayi bilsekte yine de dogruyu soylerdik hep.

mahallenin buyuk abileri vardi bi de o zamanlar. kendileri uyusturucu dahil batağa saplanmis olan fakat ne pahasina olursa olsun seni sakınn! diye uyaran.

okullar da bi baskaydi. unutamam 2. sinifta yagmurlu bir gundu. cama kosmustu herkes. o zamanlar oyleydi. eger kar ya da yagmur cok siddetliyse ders durur cama kosulurdu ve bi kac dakika izlenirdi bizde.

tenefuse yakalamaçtan ebelemeçe ne var ne yoksa sigdirirdik. oysa sadece 10 dakikaydi.
sokulurdu bazen suveterimiz, yada kapak tekmelemekten açilirdi onu ayakkabimizin. kendimizi degil ailemizin parasinin olup olmadigini dusunurduk. aglamazdik markette magazada her gordugumuze. bakisindan anlayip susardik ya da babamizin.

iş eğitimi derslerinde beyin yakardik uhu kokusu altinda. beden egitiminde engel olunamazdi top oynamamiza.

dun uzun sure sonra mahallede top oynayan bi kac cocuk gordum duygulandim gencler o yuzden yazmak istedim biseyler.