Olurda fatih fenalaşırsa onlara seslenmem için annem kapıyı ilk defa kitlememişti. Fatih kanepede uyuyor , dasti ise kapı eşiğinde miskin miskin yatıyordu.

Dışarıdan adımın tekrarlandığını duyuyordum. Bir his beni dışarıya çağırıyordu. Hayvan meraklısıydım o zamanlar. Duvarlardan, taş toprak altından kara örümcek yakalar , bahçedeki kuyudansa kurbağa tutardım. Yavaşça kapıyı aralayıp evi kolaçan ettim, Kimsenin görmediğini anlayınca koşarak kuyunun başına gittim. Sanki; bu yaşananlar bir olay örgüsünün planlanmış kesimiydi. Annemin çığlık sesiyle irkildiğimde, son 5 dakikanın nasıl geçtiğini düşünmem benliğimi kaybettiğimi açıklıyordu.