kaldığım yerden devam.

t:ben
a:ahmet

t:ne zaman buluşuyoruz şu senin yazılımcıyla
a:insan bi alo nasılsın falan der bin
t:yorulmuşum kanka kusura bakma biliyosun dükkandaydım köpek gibi çalışıyoruz sen napıyosun
a:ooo bu kaçıncı işe başlayışın olacak peder kovmadı mı
t:yok olm bu sefer söz verdim bilgisayarla uraşmayacağım diye mırın kırın ettim başladım tekrardan
a: her neyse 2 gün sonra buluşacaz bizim kafede şimdi öğrendim ben de, yarın halısaha var geliyosun değil mi kaleci lazım
t:tabiki olm biz dönmeyiz lafımızdan hele senin gibi bi forvet varken takımda izlemesi bile zevkli
a:ehehehe öyledir tabi hadi öptüm

dedi ve kapattı. ahmetin 1 garip huyu ise diğer arkadaşlarımızla kendi aramızda tokalaşırken ahmet zorlayaraktan yanağımızdan tuvalet pompası gibi tükürüklü bir şekilde öperdi ve ben böyle seviyorum daha samimi diyordu biz de annesi ve babası bu küçük yaştayken vefat ettiği için onun bu hareketlerini mazur görürdük.