http://imgim.com/rM9jEM.png

Ağustos eylül gibiydi. Tam da taşaklarımın içindeki milyonlarca çocuğumun sıcaktan buharlaşarak zütümden uçup gittiği günlerdi. Ozamanlar iş yerinde çalışıyordum. Danışman olduğum için telefon Devamlı kulağım da. Kulağım huur olmuştu artık 4-5 telefona bakmaktan. Resmen dıbına termoelektrik santralini soktuğumun huursu yeter kapat telefonu diyordu beynim. Anlayacağınız değerli incici kardişlirim sıkılmıştım. O gün eve gittim annem bavulunu topluyordu anlamamıştım.
(B: ben a: annem)

B: nereye böyle anne?
A: deden hastalanmış oğlum gitmem gerek
B: bende geliyorum o zaman

Diyip annemin itiraz ve babamın haşmetlimle dalga geçerek konuşmalarına kulak tıkadım. Yola çıktık.