Uykusuz bir gecenin uykulu bir sabahı olur, bıraksalar uyursun ama bırakmazlar.
Karanlık olması gerekmez uyumak için biraz yorgun ol, uykusuz ol yeter...
Bazen çok şey yazarsın.
Bazen az şey bile yazamazsın.
Çeyrek altın da aldı başını gidiyor.
Çok özeniyorum şu çeyrek altına.
Onun gibi olamıyorum bir türlü, alıp başımı gidemiyorum.
En iyi yaptığım şey bilgisayar başında bir yazı yazarken, dikkat dağılmasın diye çişimi tutmak.
Ve...
Oha çok kabiliyetliyim. Çişimi tutabiliyorum. Bunu da paylaşmak istedim.

Siz hiç bir fahişeyi sevdiniz mi?
Ne zor şeydir bilir misiniz?
insana neler yaptırır?
Yani bu soruların cevabını biliyorsanız paylaşın benimle...

Ben hiç bir fahişeyi sevmedim.
Bir an bu yazı nereye gidiyor lan diye düşündünüz belki.
Korkma edepli bir şekilde devam edeceğim..

Mesela sen ailenin değerini biliyor musun?
Ya da annenin yemeklerini seviyor musun?
Baban ardı ardına 15 kere hapşırdı mı hiç?

Ya bu adam ne diyor böyle diyebilirsin...
Aslında yapman gereken kendine bir kaç soru sormak.
Sahip oldukların mı sana yetmiyor? Sen mi doyumsuzsun.

Ne diyeceğim; Birbirimizi anlamamak için uğraştığımız doğru mu?
Ölürsem üzülür misin bin?

Yapma ben Spider Adam.
Kendine iyi bak demek kadar yapmacık bir söz öbeği bilmem ben.
Ben bilmem unutmayı ben bilmem. -Yalın.

Tutunamıyorum yazıya ve fark ettiyse hala yazının dışındayım.
işte böyle yazılar vardır. içine giremezsin, çağırmaz seni.
Uzaktan yazarsın. Sonra bir bakmışsın ben yokmuş.-Yalın.

Aradan zaman geçer çok değil bir kaç gün...
Bakarsın yazına, öyle cümleler görürsün ki, Aaa bunu ben mi yazmışım vay be dersin.
Ben derim mesela...

Unutmadan her yazı bir cümledir aslında ve her cümle bir kelimedir.

Ali ata bak.
Al buradan bir kelimeyi.
Hayırlı olsun güle güle kullan.

Bu yazıda anlatılmak isteneni anlamayabilirsin çünkü hiç bir şey anlatmadım. demek isterdim ama diyemem. Bir şeyler anlattım. Sen nereye takıldın önemli olan o.

Buradan bir cümle al senin olsun.