K: Alo , AkoMoKo ben seninle buluşmak istiyorum fakat cesaret edemiyorum.
B: O nasıl söz öyle , insan mı yiyoruz (Evet o lafı dedim dıbına koyim , heyecandan)
K: (Kız tebessüm edercesine "ıhı" diye bir ses çıkardı ve sustu)
B: Ya lafın gelişi dedim ben
K: Biliyorum biliyorum
B: Buluşma işini konuşsak mı? (Cesaret geldi birden)
K: Ya ben seni uzaktan görsem utanıyorum (Çekingen bir sesle)
B: Ama ben seni hiç görmedim ve çok merak ediyorum
K: Cesaretimi toplayıp çıkıcam karşına ama zaman ver bana , şimdi kapatıyorum yine arayacağım , hoşçakal. (Dedi , o ayrılık sözü olan hoşçakal lafını ilk defa bu kadar sevmiştim)
B:Görüşürüz , kendine iyi bak..

Bu kızın telefonu kapatmasındaki dışarı çıkma ihtimalini düşündüm ve pencerenin kenarından perdeyi araladım ve etrafı sürmeye başladım...

=Varmı Okuyan? =