Açtım telefonu bi sevinçle hemen ve şu ilginç konuşmayı yaptık..

K: Nasılsın iyi misin ?
B: iyiyim , ya sen sen nasılsın ?
K: iyiyim hemde çok.. (Tatlı tatlı gülüyor)
B: Neye borçlusun bunu? (Laf alma çabalarım..)
K: Seninle tam anlamıyla tanışıcaz çünkü (Heycanlı heyecanlı söylüyordu , mutluluğu ses tellerine yansımıştı resmen)
B: Hadi ya nerde buluşucaz (Bendeki heyecanı az çok tahmin ediyorsunuzdur artık)
K: Bizim evde , hemde birazdan..
B: Nasıl olucak o? (Şaşırmıştım dıbına koyim)
K: Merak etme sadece ablam var evde annem ve babam şuan dedemlere gidiyorlar bir iki gün gelmiyeceklermiş.
B: Peki ya ablan yanlış anlamaz mı?
K: Hayır oda biliyor ve tanıyor seni merak etme.. (Uzatarak)
B: iyi madem evi tam olarak tarif et geliyorum.

Kız evi tarif etti , ben zaten binayı biliyordum fakat daireyi yeni öğrenmiştim. Neyse beyler eve gittim ama elim ayağım titriyor. Zile bassammı basmasam mı derken kapı açıldı.
Kapıyı markette gönlümün kaydığı o kız açtı , evet beyler şans bu sefer bana gülmüştü. Ama bu gülüş tebessümü geçmedi. Arkadan başka bir kız geldi bu kız daha küçük duruyordu ve çekinerek hoş geldin dedi. Beyler daha kızın adını bilmezken şuan karşımda beni sevdiğini iddia eden ve neredeyse benim kalbimi çalan iki kız duruyor.. Napıcağımı şaşırdım dıbına koyim. Ayakta öylece bekliyorum. Aklım durdu. Gözlerim doldu. O sırada mavi gözlü olan kız (Bu arada adı , Çisem) : "Hadi AkoMoKo içeri gir artık ablamla tanıştıracağım seni" dedi.
Beyler bakın hiç beynime mermi yemedim ama sanki beynimden vurulmuşum gibi bir donukluk bir tutulma yaşadım. Resmen hayat bana bir oyun oynuyordu. Sevmeye başladığım kız doğru kızmış beyler..
O gün Çisem ve ablasıyla iyice kaynaştık falan sonra biz Çisem le 5 aya yakın bir süre sevgili olduk. Farklı sebeplerden dolayı ayrılmak zorunda kaldık.
Ama ilk günkü gibi seviyorum beyler.

=Dinlediğiniz için Teşekkürler Beyler , Hepinize iyi Geceler , Bide Efkarıma Yakim Bir Dal Eşlik Edersiniz Umarım ? =