O gün eve erken dönmesi lazımdı (Bu arada artık mesajlaşıp araşıyorduk)
istemeye istemeye öğleden sonra 3-4 gibi eve dönmeye başladık.. Yolda yürürken pamuk şekerci geçiyordu. Çisem biraz şekerciye baktıktan sonra bana döndü ve o an içinden geçenleri resmen okuyordum beyler , birlikte birşeyler yapmayı çok seviyordu.. Hemen tuttum elini hızlı hızlı pamuk şekerciye doğru yürüdük. 2 tane aldıktan sonra yine Çisem le gözgöze geldik ve 1 tane daha istedim abiden. Çisem daha bir mutlu oldu , çok severdi o pamuk şekeri..
Bir elimde pamuk şeker bir elimde Çisem in o pamuk gibi elleri vardı. Daha ne isteyebilirim ki..
Bir yandan yürürken bir yandan ilk pamuk şekerlerimizi bitirmiştik fakat Çisem son aldığım pamuk şekeri unutmuş olsa gerek yüzünde hafif bir burukluk oluştu (Bende son pamuk şekeri arkamda saklıyordum ve doğru anı bekliyordum) o sırada ;

B: Ne oldu güzelim ? Moralin bozuldu sanki.. (istemsiz bir şekilde güzelim demiştim ona)
Ç: Güzelim mi ?? (Şaşkın yüzü ve peşine gelen mutluluk tebessümü..)

Ve ben orda bişey diyemediğim için hemen pamuk şekeri uzattım , o andaki mutluluğu gözümün önünden gitmiyor beyler.. O mutlu oldukça ben daha mutlu oluyordum..
Pamuk şekeri elimden alıp bana bir sarılışı vardı ki , sanki dünyada değildim hayattan kopmuştum , o an yapabildiğim faaliyetler Çisem i düşünüp ona sarılıp saçlarını okşamaktı..

=Devam Edicem Beyler Kahvaltı Yapmadım Sabah Çıkarken , Atıştırayım=