18 yıllık yaşantımda kimsenin canını yakmamaya çalıştım. En basitinden hiçbir kıza ters bir hareket yapmadım. Yiyişmek için sevgili olduklarım dışında. Zaten o kızları da yaptıklarımın koymayacağına emin olduğum kızlardan seçtim. Ama hep benim canım acıdı. Ayrıldığım kız arkadaşım 2 gün sonra yeni biriyle sevgili oldu. 2 günde olmaz bu işler tahminimce ben varken de o çocuk vardı. Neden hep biz mutsuz olalım be panpa bana söylesene? Neden hep düzgün adamlar böyle şeylerle karşılaşır. Artık gerçekten yaşamaktan bıktım. Bu yöntem beni belki de tekrar hayata bağlayacak. Belki de bi çok panpamız da böyle düşünüyor. O yüzden artık başkaları değil ben önemliyim. Yanlış anlama suçsuz bi insanın kesinlikle canını yakacak işler için yazı-tura ya da şuku mantığına başvurmayacağım. Bu yöntemleri birazcık daha olsa da olur olmasa da mantıklı işlerde kullanacağım