0
17 nisan 1995 de dogum ne kutluycak ailem ne arkadasim ne sevgilim hayat herzaman sizden bisiler alir benden ozguvenimi ailemi aldi hayat benim en zayif yonmden vurdu beni kahpe felek arkadaslara gelirsek cok kucuktum taso felan vardi liseli veledler nerden bilsin aq oynuyordum sokktan cocuklarla bi gun bi arkadasim ali ,mehmetin tasosunu caldi benim tasolariminin arasina koydu o zaman mehmetle kavga ettim dovdum annesi babasi geldi aile kavgasina donuscekti az kalsin hepsi bi taso icin o zaman arkadaslardan yarar gelmiycegini anladim dahada sokaga cikmadim e mk salagi siniftan hic mi arkadasin olmadi diye soruyosun hep arka siradaydim kimseyle konusmuyodum 15 senelik hayatim hep bole gecti hemen hemen hep yanlizdim arkadaslik mevzum bu kadardir sevgili konusunda dedim ya ozguvenim yok anasini gibtigimin alisi yznden ozguvenim kalmadi ilk sevdigim kiz deryaydi onun icin okul harcliklarimla kokulu slgi alip kalemligine koyuyodum o ise hep cok sevdigi samet koyuyodu
saniyodu ama ben koyuyodum o
gunden sora daha hic bi kiza gonul koymadim annen ve babami bi dugune gitmislerdi bi yere donuste babam alkolu fazla kacirmis annem orada babam ise yogum bakimda hakkon rahmetine kavusmuslardi ben sansliydim gitmemistim pc basindaydim 12 yasinda cakir gibi oglandim haberi babaannem vermisti canim babaannem 20 yasima kadar babaannem buyuttu beni . yani beyler dedigim gibi hayat ansizin seni en derin cukurlara atabiliyor
