işte 21 yaşına geldim artık ağlamıyorum bir gün avm gidelim elbise alalım dedi bizimkiler tamam dedim ama korkuyordum acaba ne haldeyim diye ailemle yine dışarı çıkardık ama insanların olmadığı yerlere giderdik avmde gittik işte ben baston sallıyorum küçük kız kardeşim annem babam ben Geziyoruz. Baston sallarken birinin zütüne gelmiş adam bana kör müsün dedi bir şamar attı ama ben hiç bir şeyi bilmiyorum duvar var sanıyorum baston çarpınca işte oda genelde hep yere tutarım sandalyeyi çekmek için kaldırmıştım bastonu adama gelmiş. Adam vurması hiç önemli değildi bana o kör olduğum ekgibliğini hatırlatınca gözlerim doldu ağladım eve gidene kadar ne zaman aklıma gelse ağladım tamamen odama kapandım 4-5 ay sonra tekrar gördüm ama bu yaşadıklarımdan sonra kimseye şişko kör sağır demedim şu an ilaç tanıtım şirketinde çalışıyorum. Sizde insanlara ekgib ve utandığı yönlerle hitap etmeyin