Herşey ikibinonüç aralık ayında bir türlü sevemediğim okulun kantininde başladı… Onu gördüğüm ana kadar tabi, o bana okulu sevdirdi, kendini sevdirdi, kendimi sevdirdi en önemlisi hayatı sevdirdi. Ufak bir zamanda o kadar çok şeyi sevdim ki onunla. Şimdi her şeyden nefret eden ben. Evet bana en güzel zamanları yaşatan adam bir insanın en kötü anı budur dediğimiz şeyleri de yaşattı bana…

Sevdiği adamı başkasıyla görmek gibi, başkasıyla gülüşünü ağlayarak izlemek gibi, ağlarken anlamasın diye kahkaha atmak gibi, onunla yürüdüğün yolu o başkasıyla kirletti diye değiştirilen yollar gibi, kahrolmak, uyuyamamak gibi… Ve daha bir çok şey…

devam edeceğim, biraz zaman verin