Yapacaktım. Saat gece 12 gibi mezarlığa geldim. Hocayı aradım mezarlığa geldim felan dedim. Bana ne olursa olsun sakın gözünü açma ve yerinden kalkma dedi. Ve bu konuşmadan sonra telefonu kapatmamı söyledi. Tamam dedim ve geldim. Mezarının dibindeydim. Uzandım kapattım gözlerimi uyumaya çalıştım. Ama olmuyordu bir şey göz kapaklarımı yukarı kaldıramaya çalışıyordu sanki. Hemen dibimde domuz sesleri geliyordu. Bu nası olurdu burası kapalı bir mezarlıktı ve bu bölgede domuz yaşamazdı. Gözlerimi kapalı tuttum. Açmamam gerekti. Karnıma yukarıdan bişi düştü. Yerimden kalkmadan ve gözlerimi açmadan elimle bakayım dedi. Karnımın üstündeydi. Bir poşetti. Ve elimle tuttuğumda farkettim ki poşetin içinde bi parmak vardı. Kalp atışlarım inanılmaz yükseldi. Kalkıp kaçacaktım fakat hocanın dedikleri aklıma geldi. Ağlıyordum. Sertçe toprağı sıkmıştım. Üstümden tır geçiyor gibiydi. O derece bir ağırlık vardı. Üstüme su akıyordu. Hatta yüzüme. Bu sidik kokuyordu. Bu nasıl bişi lan kalbim dayanamadı bayıldım. Uyandığımda üzerimde 2 muska da yoktu. Ve etrafımda poşette bulunan serçe parmakta. Ezan okuyordu. Sabah ezanı..