Beni sevdiğine o an inandım. Özür dilerim, görmedim dedim ve gülümseyerek sınıfıma indim. Daha sonra kantinde sırada tam arkasına kaynak yaptım. Kantinci abiye seslendim kız beni fark etsin diye, sesimi duyar duymaz arkasını döndü. Yüzünde yine aynı ifade vardı. Sevgi ve hayranlık yüklü nemli gözleriyle bana bakıyordu. Onun bakışları içimi delip geçmiş ve üzmüştü beni. Yanlış mı yapıyordum? Kalbim hayır diyorsa da mantığım evet diye haykırıyordu. Fakat ok yaydan çıkmıştı artık. Bana gelip durumu anlatan kız arkadaşı sınıfıma uğradı,Sen ona çarptın ya, hala onun etkisinde. Belki yüz kere anlattı, daha şimdiden onu çok mutlu ettin dedi. Beraber plan yaptık. Okul çıkışı onlar bir kafeye gidecekler, tesadüf bu ya bende aynı kafede olacaktı. Sonra selamlaşacaktık ve ben masalarına oturacaktım. Sonr ne olacaktı bilmiyordum