Ve kalktım. Etrafıma baktım sabah olmamıştı. Oysa ki ben sabah olmasını çok istiyordum. Yani içimde kalktığımda sabah olacak diye bir şey kalmıştı. Onun verdiği üzüntüyle kalktım. Telefonuma baktım "Pişt orda mısın?" "Neyse değilsin galiba iyi geceler ben yatıyorum sevgilim" diye iki mesaj gelmiş begümden.
Salaklığıma yanıyordum oturup. Eve geldiğimde uyumuştum. Kalkıtığımda da polis molis gelmişti aklımdan çıkmıştı telefonu elime alıp ona birşeyler yazmak veya mesaj atmış mı diye bakmak. Saate baktım;
"04:30" (Onu da tam hatırlamıyorum saatlere karşı zaafım var bir türlü aklıma gelmiyor)

[AraNot= Çok fena öksürük tuttu. Ne bitmek bilmeyen hastalıkmış anasını satayım 1 ay aralıksız öksürük mü olur.]

Ne yapıcam bu saatte ya dedim içimden. Açtım pencereyi baktım hiç ışık yoktu dışarıda.
Gittim odaları gezdim evde hala kimse yoktu. iyice alışmışlardı bunlar evin yüzünü görmemeye. Sanırsın ev benim tek kalıyorum bunlar ara sıra misafir olarak gelip gidiyor.

Neyse dedim içerideki koltuğa uzanıp. Birazcık uyuyayım kalkarım. Yatağa gitmeye üşenip orada kıvrıldım ve uyudum.

Uyandım baktım bu sefer etraf aydınlıktı. Hem de fazla fazla. Saate baktım 10 a geliyor. Yine mi uykuculuğum tuttu diyip kendime sövdüm. Saat 7 den sonra uyuduğum her saat bana boş geliyordu hayatımda. Alışkanlık olsa gerek.

Yapacağım ilk iş telefona bakmaktı. Unutmayacaktım bu sefer. Telefona baktım begümden mesaj yoktu. Hemen ona mesaj yazdım ;
"Bugün uyuyan güzel olma sırası sende miydi?" diye.
Hemen mesaj yazayım derken aramaları görmemiştim. Aramaları açtım baktım. Bayağı şaşırdım. (Rakamı net hatırlamıyorum ama sanırım 7 idi) : 7 Cevapsız arama..

Kim olduğunu merak ettim tabi.
- Özel numara (5)
- 05** *** ** ** (2)

Özel numarayı aşırı merak etmiştim ama elimden gelen birşey yoktu geri arama yapılmıyordu sonuçta, bekleyecektim bir daha aramasını. Görünen numarayı anımsıyordum ama çıkaramamıştım. Arayayım bari dedim. Arıyordum arıyordum kimse açmıyordu son kez bir daha arayayım dedim. Telefon açıldı ve bir kadın sesi geldi;
"Alo kimsiniz?"
"Asıl siz kimsiniz" dedim "Beni 2 kere aramışsınız"
"Hayır ben aramadım" dedi.
"imkansız" dedim "Cevapsız aramalardan dönüş yaptım beni arayan numaraya"
"Bir dakika benden başkası almış mı telefonumu sorayım geliyorum" dedi.
Fazla sürmedi 1-2 dakika sonra kadın cevap verdi.
"Kızım almış" dedi. Kadının sesi de baya baya tanıdık geliyordu hani. Allah allah dedim.
"Kızınızın adını söyleyebilirmisiniz sorun olmazsa." dedim. "Arkadaşımdır belki"
"Ahu" dedi.
Giberim böyle işi dedim. Huur a bak sen. Kendisini engelledim diye annesinin telefonundan arıyor. Annesini de tanıyorum ben ısrar edince mecburen tanıştırmıştı huur. iyi insanlardı böyle bir evlatları olması onlar için büyük şanssızlıktı. Ee ne demişler Alimden zalim, zalimden alim doğar .
"Naziye teyze siz misiniz?" dedim.
"Evet benim sen kimsin?" dedi.
"Ben Riseofevil" dediğim gibi kadın;
"Ne? Seni köpek . insan gibi konuşuyorum bir de seninle. Kızımı ne hale getirmişsin ödeteceğim bunu sana. Kapat şu telefonu hınzır. Sesini duymak istemiyorum" diye bağırdı.
"Hop bir dakika ben mi dövmüşüm kızınızı?" dedim.
"Bak hala konuşuyor bide inkar mı ediyorsun? Kızın omzu çıkana kadar vurmuşsun kıza. Bunu senin yanına bırakırsam benim adım da Naziye değil. Haram zıkkım olsun sana elimden yediklerin" dedi ve kapattı.

Şerefsiz, asıl köpek kim belliydi. Annesine olayı nasıl anlatmıştı huur. Kesin kıçımı yırttım sandığım bu polis olayının devamı olacaktı. Bu sefer bana gelecekti ama polis. Artık nasıl ödeteceklerse bana bunu fena faka basmıştık. Bir yandan da huur u bu pozisyona getiren Begüm' ü düşünüyordum. Vay anasını amk. Keramet botta mı kızda mı bilmiyorum ama nasıl vurduysa artık huur un omzu çıkmıştı.

Kadın telefonu yüzüme kapatalı 5 dakika ya oldu ya olmadı. Telefonum çalıyordu. Baktım;

Özel numara.

Hasgibtir bir bu ekgibti şimdi dedim sesli bir şekilde. Açacağım demiştim önceden ama huur un annesiyle konuştuktan sonra açasım yoktu bu telefonu. Yine merak üstün geldi ve açtım.