olum ben yapamam kalpten giderim dedim. korktum amk bu kafayı mı yedi acaba dedim ama o kadar olay yaşamıştık öyle kafayı yemiş olamazdı. düşündüm sonra şimdi bunu yapmazsam çocuk iyice kafayı yiyecek hem de biz zarar göreceğiz eğer yaparsam belki kısa süreliğine musallat olacak ama sonra ikimiz de kurtulacağız. tamam dedim ne istiyorsa yap.
ertesi gün oldu akşama doğru hastaneden çıktık eve gittik.bu arada annemleri aradık rıdvan amcanın durumu için durumu ciddiymiş hala değişmemiş birşey. gece oldu ben diğer odaya geçtim emre kendi odasına geçti büyüyü yapmak için. yarım saat falan geçti odadan çıktı geldi yanıma.ne oldu dedim artık bana görünecekmiş seni de ele geçirecekmiş. içimden küfürler sayıyorum amk korktum ne biçim yanlış mı yaptım diye düşündüm.
bana bakıp konuşurken birden benim arkama baktı geri çekildi yüzü düştü ağzını kıpırdatıyordu ama konuşamıyordu sonra yere yığıldı. sonra isyan ettim bağırmaya başladım yeter artık lan yeter kimsin sen çık ortaya hadi engel kalmadı bana gelmen için dedim. çocuğun bu halini gördükçe acıyordum amk.
ses seda çıkmadı. sonra pişman oldum korktum amk bağırmasamıydım dedim. emreyi ayıltmaya çalıştım sonra.