Kısa mutluluk çığlığı attı. Ellerini ağzına zütürdü kolunda ki çanta yere düşmüştü. O an o kadar şaşkın ve mutluydu ki bunu çocuk gözlerinden anlayabiliyordum. Ama bu daha başlangıçtı. Buse bana baktı, ta gözlerimin içine. Sonra muzip bir gülümseme. Ne olduğunu anlamadan boynuma atladı, ayaklarını belime doladı.

B: Çok seviyorum, seni çok seviyorum. En çok seni seviyorum, sadece seni seviyorum. Aşığım sana.

Bugün sadece ben Buseyi şaşırtmayı düşünüyordum ama daha baştan o beni şaşırttı. Toparladım kendimi bende sardım belini.

G: Bende seni çok seviyorum, en çok seni seviyorum sadece seni seviyorum.

Çocukları gibi mutluyduk o an. Zaman durabilirdi. Dünyanın geri kalanı umurumuzda değildi o an. Yada sonsuza kadar kalabilirdik öyle. Ama şuan içeri geçmemiz gerekiyordu, yemekler soğumadan.