/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +2
    Devam ediyorum..
    Ona arkamızdaki adamı göstericektimki;arkamda adam olmadıgını farkettim. Dedeye şu evdeki adamı tanıyormusun? Diye sordum.ve dede bana o evin uzun zamandır bos oldugunu soyledi.ve sahibinin yıllar once baskaları tarafından katledildiğini soyledi.o an icime bir dehşet dustu ve dogrudan şaşkın ve korkmus bir sekilde evin yolunu tuttuk. butun gece bu olayı dusundum ve nihayet uyuya kalmayı başarmıştım. ruyamdada o adam yine peşimi bırakmamıştı ve beni o eve cagırıyodu. Adamın tiz bir ses çıkarması ile kan ter icin de uyandım. sabah olmustu ve eve dönmeye karar verdim. babamlarla birlikte arabayı hazırlıyoduk. herkes arabaya bindikten sonra yola cıktık. ormanlık yoldan giderken benim aklım hala o adamdaydı.bos bir sekilde yolu izliyordum. sonra birden yolun kenarında o adamı bana bakarken yani bizim arabaya bakarken gordum.bir anda kalbim hızlı hızlı çarpmaya basladı ve hemen babama adamı gösterdim.ve babamda hangi adam diye bana sordu?
    Korku ve dehşet icinde bağırdım bir anda herkes bana bakmısken babam frene asılıverdi.Ve babama gormedinmi adamı? dedim.ve daha cok bağırdım. arabadaki herkes bizi izlerken. babam bir anda beni sakinleştirmek icin tokatı yapıştırdı.
    Ve noluyo oglum? dedi ve başladım anlatmaya..
    ···
   tümünü göster