Çok büyük biryere benziyordu. Televizyonlarda gördüğümüz o büyük uzay istasyonlarına benziyordu, herşey elektronik ve beyazdı.

Fakat bir ayrıntı dikkatimi çekiyordu, ayna ve cam yoktu.
Kendi yüzümü göstericek hiçbirşey yoktu. Herşey mattı, kendi yüzümü bile hatırlamak istiyordum fakat hatırlamaya çalıştıkca beynime sancı giriyordu.

Mutfak tarzında biryere gittim.Tek bir dolap vardı ve bulunan tek şey konserveydi.59 yıldır yemek yemiyormuş gibi yemek yedim. Birde kahve yaptım kendime ayılmak için hayla başım dönüyordu. Halsizdim,hiçbirşey hatırlamıyordum. Birazda korkuyordum

Büyük ekranın olduğu odaya geçtim. Daha 15 dakika vardı. Merakım her geçen saniye artıyordu.
Kahvemi yudumlayıp beklemeye başladım.