telefonumda bir ölüm sessizliği vardır her zaman. o sessizliği bozan tek şey ailem. mesela bir kızdan hadi sen de gel şurada oturuyoruz arkadaşlarla diye mesaj atmaz. veya ben onlara öyle bir şey yazmam çünkü ciddi anlamda sevdiğim/beni seven bir kız yok. dışlanıyorum sürekli. şimdi karşıma en güzeli bile gelse reddederim çünkü güvenemem ki o kadar şey yaşamışım nasıl güveneyim? benim yalnızlıktan çıkardığım tek sonuç kimseye güvenme