Neyse , idil çıktı kurstan halasının yanına eczaneye gidicek. Arada oraya gidip yardım ediyo , akşam eve birlikte dönüyolar. Bugünde o günlerden bi tanesi işte. Ben hala kurstayım , matematik dersinden nasıl sıkılıyorum beyler bilemezsiniz. Kafamı kitaba sokup intihar edesim var öyle bi sıkılganlık. Sevgilimide özlemişim zaten , içimde yanıp tutuşuyo. Telefonumun ışığı yandı , dersi bölmeden çaktırmadan bi bakayım dedim. Mesajı gönderen idil , ama açamıyorum çünkü ders devam ediyo. Çıldırıcam amk.

Ders bitti , mesajı açtım baktım ki benim yazdığım gibi uzunca bi mesajda idil yazmış , sabah uyku sersemliğiyle yanıt yazamamışken şimdi döktürmüş kız. Okudum , okudum , okudum. Mesajın her kelimesini , her cümlesini , her harfini okudukça dahada hoş oldum Gözümden yaş geldi adeta. Ama bunun sebebi mutluluk , bunun sebebi aşk. Mesajına yanıt verdim , ve şu kelimeler ilk kez döküldü benden ona karşı;

"Seni çok seviyorum"

Aynı yanıtı oda verdi , huzur içinde evlere dağılabildik.

Yılbaşı yaklaşıyo , hediye falan bişi ayarlamam lazım. Ama ne yapacağımıda bilmiyorum. idil'le her ne kadar ufaklıktan tanışıyo olsakta bunları bilmiyorum amk. Hiç sormakta aklıma gelmedi. Birilerinden yardım istemem lazım , yakın arkadaşlarından , gününü birlikte geçirdiği birilerinden. Ezgi olamaz , zaten idil'i köpek gibi kıskanıyo. Ve ona güvenmiyorum , sorarsam direk gidip idil'e yetiştirir hediyenin manası kalmaz. ilayda'yı pek samimi bulmuyorum , onuda gibtiredelim. Eskilerden ve benim konuşabileceğim tek bi kişi kalıyo tabii; okulun alev topu yanarlı dönerli kız Sinem.

Ne zamandır fırsat kolluyodum esasında tanışmak için , fenada olmazdı idil'in zevklerini sorma bahanesiyle tanışmam. Herşey gizlilik çerçevesinde tabii , ölümüne kıskançlık tribinin üstüne bide sürprizden mahrum olmak istemem tabii. Güzel plandı güzel...