Atatürk'le bir çocuğun diyaloğu. Ne zaman görsem, okusam, dinlesem hüzünlenirim.

Atatürk = A
Çocuk = Ç

Ç : Aaa!

A : Noldu çocuk?

Ç : Senin eline diken batar mı?

A : Batmaz mı?

Ç : Senin elin kanar mı?

A : Kanamaz mı?

Ç : Ama sen Atatürk değil misin?

A : Öyleyim çocuk

Ç : Amaa!

A : Sen şimdi bırak benim kim olduğumu. Bu gülü yetiştireceksen canın yanacak. Elin kanıyacak. Güneş seni terletecek. Bu bahçede gül bitmez diyenler olacak. Gül öyle yetiştirilmez böyle yetiştirilir diyenler olacak. Sen kendine şunu soracaksın. Ben burayı gül bahçesi yapmak istiyormuyum. Ben burda dünyanın en güzel güllerini yetiştirmek istiyormuyum. Eğer çok istiyorsan ne eline batan diken nede söylenenler umrunda olmuyacak. Kim olursan ol tek isteğin. (Derin bir nefes alıyor.) Şu kokuyu duymak olacak. Anladın mı ?

Ç : Anladım.

A : Aferin sana. Hadi bakalım. Devam.

Not : 19 Mayıs Atatürk'ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı'nızı Kutluyorum!