Biz mevzilenmiş askerlerin gelmesini bekliyoruz.
Saat sabah 08.00 gibi.
Hemen 13-16 km uzaklıkta ise Damlarca Üs Bölgesi var.
Ben keleşime bakıyorum ilk defa bir çatışmada kullanacağım

Neyse askeri konvoy gözükmeye başladı.
En önde ki rpg ci namlu ucuna mermiyi
yerleştir ve nişan aldı.

Agit'ten emir bekliyoruz derken bağırarak;
"agir" dedi agir=ateş
Ve az öcneki suskunluk büyük bir ses ile
bozuldu ardından sialh sesleri her tarafı kapladı.

RPG Askeri aracı ıskalayıp,5-10 metre önüne
düştü ve ardından intikal yapan komandolar
hemen araçtan inerek bize karşılık vermeye başladılar.

Biz şaşırmıştık, çünkü ilk atışla askerler panik olur diye düşünmüştük.
Fakat sanki onlar pusu atmış gibi savaşıyorlardı.
Attıkları 5 kurşundan 3 muhakkak mevzi aldığımız kayaları dövüyordu.

Ben ise nişan almadan kafamı mevzi dışına çıkarmadan
atış yapıyordum.
En son Agit'e baktığımda yerde kafasından kanlar akıyordu.
Bir kaç gerilla ise çatışmadan gizlice sıvışıyordu.

Ben ise tek çarenin teslim olmakta olduğunu biliyordum.
Bixi ci olan rojdadan ses kesilmişti.
Dönüp ona baktığımda kafasının büyük bir kısmının
parçalandığını gördüm.

Ağlıyordum, korkuyordum ve altıma yapmıştım.
Ava giderken avlanmıştık.
Askerler çok bilinçli atış yapıyorlardı.

O zaman anladım T.C Bölünmez
O zaman anladım kandırıldığımzı.
Biz pkk'ya destek olan bütün kürtler cahil olduğumuzu
bir daha anladım.

Çatışma bitmişti ve ebn ellerimi kaldırmış bekliyordum.
Bir asker geldi ve yanımda bulunan silahı ayağıyla itti ve
komutanım burada birisi var dedi.
5-6 asker etrafımda toplanmıştı.
Bir kaçı bana küfür ederken diğerleri ise bana su ikram etmişti.
Sonra ise beni alıp birliğe zütürdüler.
Sorguladılar ve hapishaneye gittim.
Hani T.C askeri acımasızdı.
Hani T.C askeri katildi
Hani T.C. askeri zalimdi
Şimdi olmayan aklımı gibeyim diyorum
---The End---