başarılı, çalışkan, herkesin imrendiği, annelerin örnek gösterdiği çocuk karşınızda işte beyler. büyüdüm koca adam oldum. gelin görün ki dışarıya çıkıp 200 metre markete yürümek bile eziyet bana, o kadar strese giriyorum ki kalbim ağzımda atıyor, herkesin bana bakıp benimle alay ettiğini düşünüyorum. elele tutuşmuş sevgilileri görünce kalbime hançer yemiş gibi olmamı saymıyorum bile.

yanlış anlamayın öyle aşk acısı falan değil, keşke öyle olsa. dünyanın en kaşarı en huursu olsa gelse bana aşk acısı çektirse yine kabulüm, mutlak yalnızlıktan iyidir.

akademik başarı, meslek, maaş inanın hiçbiri gibimde değil. okulu bitirince de gibimde olmayacak. tek başınaysanız işe yaramaz beyler, bende yaramıyor en azından. sadece birinin beni bir defa da olsa sevdiğini görmek için her şeyimi feda ederdim. öyle efsanevi aşklar falan da istemiyorum, en kolpası en kaşarı olsun gelsin paramı yesin hayatımı gibsin atsın yeter ki sahte olsa bile bir defa "aşkım" diye seslensin elimi tutup. birinin en değerlisi olduğumu hissedeyim, sonra isterse diri diri gömüp üstüme sıçsın hiç önemi yok.

beni anlayacak, aynı duyguları paylaşacak, belki de benzer şeyleri yaşamış veya yaşıyor olan adamlar var burda biliyorum. bu hayata tutunmamı sağlayanlar da onlar, evet bunu okuyan arkadaşım ister inan ister inanma hayatta tutunduğum tek dal sensin, hiç tanımadığım hiç görmediğim ama samimiyetine inandığım adamlarsınız

buyrun bana eşlik edin

https://www.youtube.com/watch?v=RKrNdxiBW3Y