Erkenden uyandım. içimde öfke nefret duyguları hakimdi kendime güvenim o duygularımdan besleniyor gibiydi. ilk işim perdeleri açmak oldu. Çöpleri dışarı çıkardım evi temizledim televizyonu yaptırmak üzere dış kapının oraya koydum. Baya yorulmuştum. Duşa girdim yaklaşık bir saate yakın yıkandım sanki üstümdeki kirler çıkmıyordu keselenmekten her yerim kızarmıştı bazı yerlerim kanıyordu. Televizyonu bıraktıktan sonra berbere girip tıraşımı oldum. Meteyi aradım hemen açtı (biraz kısa kesicem) fahri abinin dükkanında buluşalım işe birini almadıysa dedim tamam diyip kapattı on dakika sonra dükkanın önündeydik uzun uzun sarıldık birbirimize. işi aldım ertesi gün başlamak için ordan çıktık. Bir kaç mağaza gezip kıyafet ayakkabı falan aldım hava kararıyordu. Meteyle eskisi gibi içip turlayıp kaynatıyorduk. Zeynebin acısı hala vardı ama konusu hiç geçmiyordu üniversite sınavına da az kalmıştı naptı ki acaba diye düşünürken
M:hoop dalma bugün doğum günün gibi eğlenicez oluuum
Diyip müziğin sesini açtı caddelerde turluyorduk