Bir gün işyerinde amcam telefonla aradı selam kelam faslından sonra hafta sonu memlekete geleceğini benimle takılmak istediğini söyledi. Tamam dedim amcamı severdim. idolüm o sayılırdı. istanbul’a adeta kaçar gibi gitmişti beş parasız ancak şimdi memlekete her geldiğinde altında lüks arabalar cebinde parası vardı. Kadıköy taraflarında sahil kenarında bir yerde evinin olduğunu da biliyordum ancak gitmek ziyaret etmek hiç kısmet olmamıştı. Onun başardığını düşünüyordum en azından bana o izlenimi veriyordu.
Hafta sonu geldi çattı amcam memlekete geldi ve iki gün kalacağını söyledi. ilk gün arkadaşlarını ziyaret etti bende yanındaydım. ikindiye doğru şehrin baya dışında bir işyerine uğradık bu işyeri bir hurdacıydı gayet büyük bir mekândı. Küme küme hurdalar vardı ve arazinin diğer ucunda küçük bir ofis tarzı yerleşim vardı. Amcam ve bir arkadaşı ile birlikte geldiğimiz bu mekânda ters giden bir şey vardı. Hissediyordum. Mekânda bizden başka Türk yoktu. 6 kişilerdi. iki kişi çok gençti 17-18 yaşlarında bir tane 65 civarında yaşlı bir amca vardı. Geriye kalan 3 kişi ise amcam yaşlarında yani 30-35 arasında idiler. ihtiyar dayı bize acı kahve ikram etmelerini söyledi gençlere birisi kalktı gitti. Orta yaşlı iki kişinin Arap olduğunu anladım. Amcamın arkadaşı da Arapça konuşuyordu. Burada iki saat kadar oturduk ve sohbet ettik daha doğrusu ben sadece sustum ve onları dinledim. Amcam ise arkadaşı aracılığı ile Araplarla anlamadığım bir şeyler konuşuyordu. Bir ticaret döndüğü ortadaydı ama neyin ticareti olduğunu bilmiyordum. Amcam sanki kriptolu bir dilde arkadaşına bir şey soruyor arkadaşı Arapçaya çevirip diğerlerine soruyor cevaplar alıyor ve yine kriptolu bir dilde amcama aktarıyordu. Anlamıyordum silah ticareti olsa silahların birer numunesi olurdu galiba en azından filmlerde öyle oluyordu. Esrar eroin ticareti de değildi. yine maldan numune yoktu henüz. zaten amcamın bu işe girmeyeceğini düşünüyordum. Girse bile beni de bulaştıracak kadar şerefsiz bir adam değildi galiba.
Ortada büyük bir giz vardı. Buradan çıkardıklarım şuydu.
Bir ticaret var malın kalitesi, fiyat ve ulaşımla ilgili anlaşmalar yapılıyor. Karşımda oturan dayı bizi bir araya getiren aracı, katalizör gibi bir şey. Gençler ise bu ihtiyarın ya oğulları ya da torunları. Çok büyük bir saygıyla ağzından çıkacak kelimeyi beklemeleri buna işaret ediyor. ilerleyen dakikalarda bende onları taklit etmeye başladım. Amcamın yanında onun fedaisi rolünü canlandırıyordum kendime. Bir bukalemun gibiydim her türlü ortama uyum sağlıyordum. Ve bu ortamda bu rol bize avantaj sağlayabilirdi. Konuşmaların sonlarına doğru amcama bir telefon uzattılar ve amcam fotoğraf inceler gibi elindeki telefonu büyütüp küçültüyor ve yeteri kadar incelediğini düşündüğü zaman diğer resme geçiyordu. Telefonun ekranını göremesem de parmak hareketleri bana bunu anlatmaya yetiyordu. Nihayet konuşma bitti ve amcam müsaade istedi ihtiyar dayı akşama misafirleri olmamızı hürmet ve ikramda bulunmak istediğini söyledi amcam elini sıktı ve başka zaman inşallah dedi. Sırasıyla diğerleriyle tokalaştık ve amcamın arabasına binip mekândan ayrıldık. Şehre vardığımızda arkadaşını merkezde bir yere bıraktık. Akşam olmuştu bir lokantaya girdik yemek yemek için. Kimse yol boyunca tek kelime etmedi.